H.Hoofd van Jezus, Zetel van de Goddelijke Wijsheid
TERESA HIGGINSON (klik op de afbeelding)
Pater Marcel: "Wij gaan binnen in het heilig jaar van de Barmhartigheid. Een goede gelegenheid om ons vertrouwen in de Barmhartige Liefde te hernieuwen! Moge de Heer u de blijheid geven van de kinderen die zich zo geliefd voelen!"
De maand december ziet het begin van een nieuw liturgisch jaar. Maar in 2015 is het vooral het begin van het Heilig Jaar gewijd aan de Goddelijke Barmhartigheid. Het begint op 8 december, dag van het feest van de Onbevlekte Ontvangenis van de Maagd Maria. In de bul van oproeping vraag Paus Franciscus ons, ons niet tevreden te stellen met woorden. Wij moeten ons op weg begeven en niet blijven zitten in de zetel van pretentie alles te weten! Onze rugzak en onze pelgrimsstok nemen. De Heilige Vader onderscheidt drie etappes in deze innerlijke reis. Niet oordelen, vergeven, geven. Maar het programma staat niet beschreven in een toeristische gids. Het is geschreven in de persoon zelf van Christus. Jezus zegt het aan iedere Kleine Ziel in de persoon van Marguerite: Ik ben jouw Leermeester in liefde en barmhartigheid. Jouw hart kan alleen door liefde antwoorden. Ik heb jou niets anders geleerd. En vergeten wij niet dat dit programma heel goed verwezenlijkt kan worden met de middelen die ons ter beschikking gesteld worden. Op voorwaarde dat wij gaan putten in de bank van de Hemel en niet in onze aardse kluizen. Schatten van genade zijn in jou indien je de lessen van jouw Leraar in liefde in de praktijk omzet. Ik ben de Liefde en de Liefde leert liefde aan de zielen. Mogen wij dit genadejaar beleven door ons steeds meer te inspireren van de Boodschap van de Barmhartige Liefde! Goede Advent! Goed Heilig Jaar!
De maat die gij gebruikt voor de anderen zal ook als maat voor u dienen
Lucas 6.37-38
“Oordeel niet, en u zal niet geoordeeld worden; veroordeel niet, en u zal niet veroordeeld worden. Vergeef, en u zal vergeven worden. Geef en u zal gegeven worden: het is een goede, gestampte, geschudde en overlopende maat die men u in de schoot stort; want de maat die gij gebruikt, zal men ook voor u gebruiken”.
De etappes van de pelgrimstocht van het heilig jaar
Paus Franciscus (Misericordiae vultus, 14)
"De mensen blijven met hun oordeel immers aan de oppervlakte steken, terwijl de Vader naar het binnenste kijkt. Hoeveel kwaad doen woorden, wanneer zij voortkomen uit gevoelens van afgunst en nijd! Kwaad spreken over een broeder of zuster in zijn of haar afwezigheid staat gelijk aan het in een kwaad daglicht stellen, aan zijn of haar goede naam in gevaar brengen en hem of haar een speelbal van geroddel laten zijn. Niet oordelen en niet veroordelen betekent in positieve zin alles wat er aan goeds is in een persoon, weten te zien en niet toestaan dat hij te lijden heeft door ons gedeeltelijk oordeel en onze pretentie alles te weten. Maar dat is nog niet voldoende om de barmhartigheid tot uitdrukking te brengen. Jezus vraagt ook te vergeven en te geven. Instrument te zijn van vergeving, omdat wij die als eersten van God hebben gekregen. Edelmoedig zijn ten opzichte van allen, wetend dat ook God zijn welwillendheid zeer grootmoedig aan ons schenkt. Barmhartig zoals de Vader is dus het “motto” van het Heilig Jaar. In de barmhartigheid hebben wij het bewijs van hoe God liefheeft. Hij geeft zichzelf geheel, voor altijd, om niet en zonder iets daarvoor terug te vragen. Hij komt ons te hulp, wanneer wij Hem aanroepen. Zijn hulp bestaat erin ons zijn aanwezigheid en nabijheid te doen begrijpen. Dag voor dag kunnen ook wij, geraakt door zijn medelijden, medelijden betonen jegens allen."
Woord van Jezus aan Marguerite, 4 september 1971:
“De ziel is verantwoordelijk voor het goed dat zij bezit in deze zin dat haar hart zich vrijwillig en spontaan geopend heeft onder de adem van de Liefde voor de Waarheid die haar aanspoorde.
De ziel die dit waardevol goed niet bezit is verantwoordelijk voor haar verlies, omdat zij weigert de roepende stem van de Liefde te horen die smeekt, en de liefde in haar zwijgt, overstroomd als zij is door de verleidende stemmen van ondeugd en corruptie die het wezen onderwerpen dat hij geschapen heeft om te beminnen en dat door zijn fout, enkel ontrouw en ondankbaar kan zijn.
De Liefde stroomt over in hem die Mij bemint. De haat, de afgunst in hem die Mij verwerpt. Waar is de zachtheid en het begrip tenzij in hem die Mij bemint? Waar is de fout tenzij in hem die slechts zichzelf begrijpt?
Mijn kind, gelukkig ben jij om deze beledigingen voor Mijn liefde te ondergaan. Toen zij Mij gekruisigd hebben, heb Ik gezegd: “Vader, vergeef hen want zij weten niet wat zij doen”. Mijn kind, wat Ik gedaan heb, doe het eveneens. Schatten van genade zijn in jou indien je de lessen van jouw Leraar in liefde in de praktijk omzet. Ik ben de Liefde en de Liefde leert liefde aan de zielen. De fout, de haat, de afgunst brengt enkel fout, haat en afgunst voort.
Neem in jouw hart de goeden en de minder goeden. Geef ze Mij ALLEN, want het is voor allen dat Ik mijn Bloed vergoten heb. Voor ieder en voor Mijn beulen heb Ik slechts liefde en barmhartigheid gehad. De Verlossing is aan deze de prijs.
Mijn kleine kinderen, verban uit uw harten deze gevoelens van wrok die uw Jezus enkel kent door de beledigingen waarmee Hij gedrenkt wordt door hen die Hij kwam redden en die Zijn Offer niet aanvaarden. Voor u, Mijn welbeminden, wees liefde in de Liefde en wees verteerd door haar Vlam”.
>>Website: Hetlegioenkleinezielen.wordpress.com
Welkom bij Clubs!
Kijk gerust verder op deze club en doe mee.
Wat is dit?Je kan je ook aanmelden via een van bovenstaande partner websites. Klik op het icoontje en je bent direct ingelogd op Clubs.nl
Of maak zelf een Clubs account aan:
"Mijn hobby is wordpress-websites maken en bijhouden..." - Jack Geudens
AnnaTerruwe.nl Genezing door liefde en bevestiging
Scribd/pastoorGeudens Relatie als instrument van genezing
We want to see the world
Renzo Giacobbi
Eindelijk blijkt de door God gekozen tijd te zijn bereikt! Hij heeft zich verwaardigd om de mensheid over duistere punten van het boek Genesis in te lichten, gebruik makend van een eenvoudig priester van een bergparochie, Don Guido Bortoluzzi. (…) Een door God aangestuurde schepping middels een vorm van ‘bemiddeling’ geeft op al deze theorieën antwoord. Bemiddeling geeft aan dat God datgene als een ‘middel’ of instrument gebruikt tijdens de creatie van om het even welke soort, de mens inbegrepen, wat als vrouwtje van de soort onmiddelijk aan de nieuwe soort voorafgaat. In zo’n vrouwtje nu implanteert Hij de daaropvolgende schepping.
Of ga naar SCRIBD waar u de tekst kunt downloaden (pdf, doc, txt), kopiëren en/of uitprinten.
Openbaringen over het Bijbelse Boek Genesis; de schepping en de oorsprong van de mens.
Kern van de boodschap
“De theologie leert dat God die alles ‘goed’ maakt, het eerste menselijke paar ‘zeer goed’ maakte, en dat niet volgens de manier van een dierlijke staat waaruit het in de loop van duizenden jaren en ten koste van onnoemelijk lijden zou zijn geëvolueerd. De ‘Mens’ (Adam) kon dus niet de vrucht zijn van een evolutie, want in dat geval zou de mensheid in haar oorspronkelijke staat niet iets ‘zeer goeds’ zijn geweest. Het is duidelijk dat als de door God geschapen ‘Mens’ een volmaakt wezen was, terwijl anderzijds de archeologische ontdekkingen tonen dat de mens van de prehistorie een onvolmaakt wezen was, het de erfzonde is geweest die hem in al zijn aspecten heeft ontaard tot zelfs het aannemen van de uiterlijke kenmerken van mensachtigen (zoals Kaïn door don Guido werd gezien). Indien de ‘Mens’ in lichaam en ziel verdorven raakte, dus niet alleen in de geest, is het logisch dat de erfzonde een zonde is geweest van kruisbevruchting, wat te wijten valt aan een (bepaalde verboden) gemeenschap buiten de (Adamitische) soort”.
(Hubert Luns, Opheldering t.a.v. Oorsprong van de Mens volgens Don Guido Bortoluzzi, 3e Ed, http://www.scribd.com/doc/76950089/Opheldering-t-a-v-Oorsprong-van-de-Mens-volgens-Don-Guido-Bortoluzzi-3eEd , blz. 5).
Wetenschappelijke verantwoording
Ophelderingen bij de duistere gedeelten van de Genesis
Deze openbaring heeft tot doel de duistere plaatsen van de Genesis op te helderen met wetenschappelijke argumenten die toegankelijk zijn voor allen. De Heer eist voor Zich elke scheppingsdaad op en legt ons de modaliteiten uit waarmee Hij rechtstreeks tussengekomen is, hetzij bij de schepping van de Mens, hetzij voor gelijk welke andere soort.
Samengevat zegt God dat elke schepping van een nieuwe soort altijd vertrokken is van een kiem en dat er nooit een plant of dier geschapen is in een fase van ontwikkeling of als bij toverslag. Dit beginsel van elke schepping is zowel geldig voor het heelal als voor het leven.
Hij legt ons niet uit hoe Hij het leven geschapen heeft bij zijn ontstaan, maar door te tonen hoe Hij handelde om de eerste Man en de eerste Vrouw te scheppen, suggereert Hij om dit beginsel uit te breiden tot de schepping van alle andere soorten.
Ook de eerste Man en de eerste Vrouw werden niet geschapen als volwassenen zoals de fundamentalistische creationisten zouden willen doen geloven, noch in een staat van evolutie zoals de evolutionisten beweren, maar ze werden geschapen in hun eerste kiem met absolute volmaaktheid.
Waar had dat embryonale leven zich beter kunnen ontwikkelen tenzij in de schoot van een wijfje dat reeds behoorde tot een bestaande soort? Voor dit doel bediende de Heer zich als middel, voor de schepping van de Man en de Vrouw, van een wijfje van een nu uitgestorven soort.
Daarom werd deze handelwijze middellijke schepping genoemd. God heeft als middel of onderbouw datgene gebruikt dat reeds geschapen was. Deze regel werd reeds eerder gebruikt voor de schepping van gelijk welke andere nieuwe soort. Het enige maar uiterst belangrijke verschil was, dat in de schepping van de Man en de Vrouw, God vanaf het eerste ogenblik van hun ontvangenis, een nieuw element toevoegde, Zijn Geest, zodat het Zijn geestelijke Kinderen werden.
Bijgevolg de Mens komt voort maar stamt niet af van de onmiddellijke lagere soort. In alles en voor alles is hij een nieuw schepsel, daar er nooit een gen van de lagere soort naar de hogere doorgegeven werd. Alleen het voedsel werd doorgegeven. (Dit neemt niet weg dat wellicht om afstotingsproblemen te vermijden, beide soorten geschapen werden met talrijke gelijke genen). De Heer zegt bovendien dat Hij voor elke soort een enkel stampaar schiep, mannetje en wijfje, beiden met de kenmerken van een bepaalde soort. Het was de overweldigende hoeveelheid soorten in stijgende ontwikkeling en met een steeds grotere volmaaktheid, die de evolutionisten in dwaling bracht, zodat zij er uit besloten dat er een spontaan evolutieproces bezig was.
De Heer laat zien hoe de menselijke soort, die volmaakt geschapen was, bezoedeld werd door een daad van verbastering, die begaan werd vanaf het eerste geslacht met de soort waaruit hij voortgekomen was. Een verbastering die de daaropvolgende geslachten benadeelde.
Hubert Luns: “Een opmerkelijk geval van verbastering van de soort wordt in Genesis 6 aangeroerd, waar het aan de genealogische levensboom, die van de “kinderen van God”, verboden was kennis te hebben, dat wil zeggen een vrucht voortbrengende gemeenschap, met (de nakomelingen van) de wilde genealogische boom. In dat hoofdstuk is sprake van de (voortzettende) noodlottige vereniging – waardoor beide soorten (steeds verder) verdorven raakten tussen “de kinderen van God” en “de dochters van de mensen”, ofwel de volmaakte mensen en de dochters van de hybriden of bastaards”. (Hubert Luns, idem, blz. 5)
In deze ongehoorzaamheid, die naar waarheid een zonde was van uiterste aanmatiging en zelfgenoegzaamheid, bestaat de erfzonde.
De menselijke soort stortte zich daardoor in een afgrond, met een teruggang naar ziel en lichaam, waardoor ze de vereisten verloor eigen aan haar zuivere en volmaakte soort. De verbasterde mensen verloren ook de Geest van God want God kon niet wonen in dierlijke wezens.
Nadat de meest compromitterende franjes weggeveegd waren door meerdere selecties, begon de Heer aan zijn werk van herstel door middel van een her-evolutie van de verbasterde soort, waartoe heel het hedendaagse menselijke geslacht behoort. De archeologische vondsten zijn dus niet het bewijs van de evolutie van de menselijke soort, maar wel van zijn verval en van zijn her-evolutie. Dit herstelwerk is nog steeds bezig. Wanneer de her-evolutie van de mensheid een zekere hoogte bereikt had, met een voldoende capaciteit om te verstaan en te willen in de volheid van de tijden, zond God Zijn Zoon Jezus opdat Hij Zijn Geest zou teruggeven aan alle zachtmoedigen en rechtvaardigen op aarde, opdat zij door Zijn gehoorzaamheid en bemiddeling, opnieuw zouden kunnen toegelaten worden tot het geestelijke erfgoed, en dat de poorten van het eeuwige geluk voor hen zouden kunnen geopend worden. Deze openbaring is buitengewoon eenvoudig en logisch, zoals alles wat van God komt.
Lees hier verder: https://guidobortoluzzi.wordpress.com
Statistieken